Koken en bakken
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Maarten en Cécile
01 April 2010 | Malawi, Lilongwe
Deze maand maart krijgen we al het gevoel dat onze tijd in Malawi aan het aflopen is. Helaas, we hebben het nog erg naar ons zin. En dat betekent dat we ook moeten gaan nadenken over de ‘laatste’ dingen die we hier willen doen. Wat van welke projecten doen we nog. En welke Malawianen kunnen we culinair nog op een hoger plan krijgen.
Malawianen kennen gemiddeld per gezin zo’n drie ‘recepten’ voor het eten (lunch of diner, ontbijt slaan de meesten over, want thee met veel suiker willen we geen ontbijt noemen). Altijd nsima, en dat met gekookte groene bladeren, bonenprutje of gestoofd vlees. Een combinatie van deze gerechten kan ook en bij speciale gelegenheden wordt er rijst gegeten ipv de nsima. In deze tijd eten ze hier ook veel aardappels, in de vorm van chips (soort friet), maar dat is dan weer geen echte maaltijd. Een bonenprutje of het vlees maak je altijd op één en dezelfde manier klaar: koken met een beetje olie, zout en tomaat. Soms ook een uitje. Waarom? Omdat je dat altijd zo doet. Dat zijn wij dus niet zo gewend...
Bij Stanley en zijn familie hebben we inmiddels stamppot geintroduceerd. Makkelijk te maken door aardappels (anders meestal chips) en kool (anders rauw in een salade) beide te koken en dan te mengen (met wat boter en zout). Voor deze gelegenheid hadden we ook worsten (helaas geen rookworst) gekocht. En bij de serveersuggestie ontbrak uiteraard het kuiltje met jus niet. Ze vonden het heerlijk. Nieuw voor ons was om stamppot met de handen te eten, maar dat smaakt minstens zo lekker!
‘Ik heb appelbomen in mijn tuin, maar de appels zijn zuur, die eten we dus niet echt.’ Appeltaart? Nee, nog nooit van gehoord. Robin, een wat welgesteldere Malawiaan, heeft alle ingredienten voor heerlijke appeltaart onder handbereik en zelfs een oven in huis. Alleen een springvorm ontbrak (dank je wel mam!). Dolle pret, door ons meegenomen rozijnen en kaneel (uit Malawi) en geduld leverden een zelfs voor Nederlandse maatstaven prima appeltaart! (overigens met gekochte appels, want de appels van de bomen in de tuin waren inmiddels op, het blijft wel Malawi...)
Onze buurman, die al eens het Malawi Cookbook leende en onze pompoensoep (ja, van pompoen kun je ook soep maken) wel lekker vond, wilde wel eens een poging doen om die taart (bedankt Sandra) die hij bij ons gegeten had na te maken. Prachtig initiatief, geen oven nodig, maar meest belangrijke ingredient is slagroom... en dat kun je hier niet kopen. Gezien zijn kookervaring (het is een man!) dachten we om eerst maar eens een cake en pannenkoeken te bakken. Cake direct op houtskool brandt wel hard.... dus zwarte onderkant cake... maar de rest smaakte goed. De pannenkoeken waren een groot succes! Supertrots zat Mpatso op zijn kleine krukje op het houtskool stoofje te bakken in een Malawiaanse pannenkoekpan: platte metalen ronde plaat (‘n deksel waarvan de randen beetje omgebogen) waar snel een ‘steel’ aan gemaakt werd door een snee te maken in het uiteinde van een houten stok waar de pan in geklemd werd: pan-klaar!
Niet helemaal meer de tijd, maar eindelijk de kruidnoten (dank zus) gebakken bij Katharina en Nora, de 2 Duitse meisjes, die een oven hebben. Ze smaken ook in maart prima!
Patrick, met wie Maarten veel samenwerkt in ‘water and sanitation’ projecten, wilde graag ‘ tons of pasta’ met rode saus consumeren... In alle 3 de winkels was gehakt uitverkocht, het werd kip met 30 verse tomaten, ui, knoflook, Italiaanse kruiden (uit NL) en sweet basil... Vooral die kruiden waren bijzonder interessant en hij heeft zijn ‘tonnen spaghetti’ tegen de italiaanse traditie in wel met mes klein gesneden en verorberd.
Wij gaan nog leren Malawiaanse donuts te maken en futali, iets met zoete aardappel en pinda... de gewassen die nu aan de beurt zijn om geoogst te gaan worden.
Na enkele mislukte pogingen hebben we eindelijk wél de DVD van Erik en Sascha in Mua laten zien in het ziekenhuis. Zo’n 60-70 mensen hebben bijna 3 uur geboeid zitten kijken en luisteren en sommigen zagen natuurlijk zichzelf in beeld, het was erg grappig!!
Dezelfde dag nog doorgereden naar Senga Bay aan het meer, waar we helemaal los gingen in de 50 souvenirwinkeltjes: het budget van MiMvoor souvenirs is op, we hebben een koffer vol om in Nederland te verkopen! En over bakken gesproken... dat is op het strand ook behoorlijk goed gelukt (de aftersun was erg nodig, dank Rianne!)... Via een etentje + overnachting bij father Henry in Chipoka, een van onze priestervrienden, weer naar Bembeke.
Op de werkvloer... we helpen de Diocese Dedza met het maken van een website (Jolanda bedankt!), we bereiden nog één Quarterly meeting voor met Robin, volgende week is er diabetes training en worden de glucosemeters uitgedeeld (bedankt Daniel!), de waterpointsurvey is na 2 dagen hobbelen achterop de brommer en wat computer- en tekenwerk bijna af, we houden de verbouwing van het naaiatelier wekelijks in de gaten en hebben nog overleg over de nieuw te bouwen toiletten op de RC school. Er zijn meetings met een HIV support group over de aanschaf van varkens voor mest op het land en geld die ze uit de verkoop kunnen halen, om zo schoolgeld, eten e.d. te kunnen kopen. Regelmatig bekijken we de groeiende stapel postcards van recycled papier en hebben nog enkele meetings om uit te werken. De postcard makers gaan we een dag mee op pad nemen: naar Liwonde National Parc... de meesten zijn nooit verder gekomen dan omgeving van Dedza...
Afgelopen week wederom de CBCC’s bezocht: prachtig weer, nog mooiere omgeving en ontelbaar veel kleine kinderen die de knuffels en houten puzzels vaak heel interessant maar soms ook doodeng vonden. In een bijeenkomst met de ‘caregivers’ van de kinderopvangen bekeken of ze getraind kunnen gaan worden in ‘early child development’. Erg leuk en die training moet gaan lukken!
En dan gaan we nog een poging 2 doen om Dedza Mountain te beklimmen (poging 1 strandde ergens op een enorm steile, glibberige helling omgeven door rots en enorm hoge bomen zonder uitzicht... we zijn maar omgedraaid en weer afgedaald...), we gaan nog een keer naar Mua lopen (and back, met Kosmas, Stanley en Philip) en nog een week op vakantie, naar Mount Mulanje (gelukkig houden we van wandelen...), Nyala wildpark(je), theeplantages en verder zien we wel. En voor dat alles hebben we nog 25 dagen de tijd. 1 april!!! Helaas, dat kennen ze in dit land niet...
Malawianen kennen gemiddeld per gezin zo’n drie ‘recepten’ voor het eten (lunch of diner, ontbijt slaan de meesten over, want thee met veel suiker willen we geen ontbijt noemen). Altijd nsima, en dat met gekookte groene bladeren, bonenprutje of gestoofd vlees. Een combinatie van deze gerechten kan ook en bij speciale gelegenheden wordt er rijst gegeten ipv de nsima. In deze tijd eten ze hier ook veel aardappels, in de vorm van chips (soort friet), maar dat is dan weer geen echte maaltijd. Een bonenprutje of het vlees maak je altijd op één en dezelfde manier klaar: koken met een beetje olie, zout en tomaat. Soms ook een uitje. Waarom? Omdat je dat altijd zo doet. Dat zijn wij dus niet zo gewend...
Bij Stanley en zijn familie hebben we inmiddels stamppot geintroduceerd. Makkelijk te maken door aardappels (anders meestal chips) en kool (anders rauw in een salade) beide te koken en dan te mengen (met wat boter en zout). Voor deze gelegenheid hadden we ook worsten (helaas geen rookworst) gekocht. En bij de serveersuggestie ontbrak uiteraard het kuiltje met jus niet. Ze vonden het heerlijk. Nieuw voor ons was om stamppot met de handen te eten, maar dat smaakt minstens zo lekker!
‘Ik heb appelbomen in mijn tuin, maar de appels zijn zuur, die eten we dus niet echt.’ Appeltaart? Nee, nog nooit van gehoord. Robin, een wat welgesteldere Malawiaan, heeft alle ingredienten voor heerlijke appeltaart onder handbereik en zelfs een oven in huis. Alleen een springvorm ontbrak (dank je wel mam!). Dolle pret, door ons meegenomen rozijnen en kaneel (uit Malawi) en geduld leverden een zelfs voor Nederlandse maatstaven prima appeltaart! (overigens met gekochte appels, want de appels van de bomen in de tuin waren inmiddels op, het blijft wel Malawi...)
Onze buurman, die al eens het Malawi Cookbook leende en onze pompoensoep (ja, van pompoen kun je ook soep maken) wel lekker vond, wilde wel eens een poging doen om die taart (bedankt Sandra) die hij bij ons gegeten had na te maken. Prachtig initiatief, geen oven nodig, maar meest belangrijke ingredient is slagroom... en dat kun je hier niet kopen. Gezien zijn kookervaring (het is een man!) dachten we om eerst maar eens een cake en pannenkoeken te bakken. Cake direct op houtskool brandt wel hard.... dus zwarte onderkant cake... maar de rest smaakte goed. De pannenkoeken waren een groot succes! Supertrots zat Mpatso op zijn kleine krukje op het houtskool stoofje te bakken in een Malawiaanse pannenkoekpan: platte metalen ronde plaat (‘n deksel waarvan de randen beetje omgebogen) waar snel een ‘steel’ aan gemaakt werd door een snee te maken in het uiteinde van een houten stok waar de pan in geklemd werd: pan-klaar!
Niet helemaal meer de tijd, maar eindelijk de kruidnoten (dank zus) gebakken bij Katharina en Nora, de 2 Duitse meisjes, die een oven hebben. Ze smaken ook in maart prima!
Patrick, met wie Maarten veel samenwerkt in ‘water and sanitation’ projecten, wilde graag ‘ tons of pasta’ met rode saus consumeren... In alle 3 de winkels was gehakt uitverkocht, het werd kip met 30 verse tomaten, ui, knoflook, Italiaanse kruiden (uit NL) en sweet basil... Vooral die kruiden waren bijzonder interessant en hij heeft zijn ‘tonnen spaghetti’ tegen de italiaanse traditie in wel met mes klein gesneden en verorberd.
Wij gaan nog leren Malawiaanse donuts te maken en futali, iets met zoete aardappel en pinda... de gewassen die nu aan de beurt zijn om geoogst te gaan worden.
Na enkele mislukte pogingen hebben we eindelijk wél de DVD van Erik en Sascha in Mua laten zien in het ziekenhuis. Zo’n 60-70 mensen hebben bijna 3 uur geboeid zitten kijken en luisteren en sommigen zagen natuurlijk zichzelf in beeld, het was erg grappig!!
Dezelfde dag nog doorgereden naar Senga Bay aan het meer, waar we helemaal los gingen in de 50 souvenirwinkeltjes: het budget van MiMvoor souvenirs is op, we hebben een koffer vol om in Nederland te verkopen! En over bakken gesproken... dat is op het strand ook behoorlijk goed gelukt (de aftersun was erg nodig, dank Rianne!)... Via een etentje + overnachting bij father Henry in Chipoka, een van onze priestervrienden, weer naar Bembeke.
Op de werkvloer... we helpen de Diocese Dedza met het maken van een website (Jolanda bedankt!), we bereiden nog één Quarterly meeting voor met Robin, volgende week is er diabetes training en worden de glucosemeters uitgedeeld (bedankt Daniel!), de waterpointsurvey is na 2 dagen hobbelen achterop de brommer en wat computer- en tekenwerk bijna af, we houden de verbouwing van het naaiatelier wekelijks in de gaten en hebben nog overleg over de nieuw te bouwen toiletten op de RC school. Er zijn meetings met een HIV support group over de aanschaf van varkens voor mest op het land en geld die ze uit de verkoop kunnen halen, om zo schoolgeld, eten e.d. te kunnen kopen. Regelmatig bekijken we de groeiende stapel postcards van recycled papier en hebben nog enkele meetings om uit te werken. De postcard makers gaan we een dag mee op pad nemen: naar Liwonde National Parc... de meesten zijn nooit verder gekomen dan omgeving van Dedza...
Afgelopen week wederom de CBCC’s bezocht: prachtig weer, nog mooiere omgeving en ontelbaar veel kleine kinderen die de knuffels en houten puzzels vaak heel interessant maar soms ook doodeng vonden. In een bijeenkomst met de ‘caregivers’ van de kinderopvangen bekeken of ze getraind kunnen gaan worden in ‘early child development’. Erg leuk en die training moet gaan lukken!
En dan gaan we nog een poging 2 doen om Dedza Mountain te beklimmen (poging 1 strandde ergens op een enorm steile, glibberige helling omgeven door rots en enorm hoge bomen zonder uitzicht... we zijn maar omgedraaid en weer afgedaald...), we gaan nog een keer naar Mua lopen (and back, met Kosmas, Stanley en Philip) en nog een week op vakantie, naar Mount Mulanje (gelukkig houden we van wandelen...), Nyala wildpark(je), theeplantages en verder zien we wel. En voor dat alles hebben we nog 25 dagen de tijd. 1 april!!! Helaas, dat kennen ze in dit land niet...
-
01 April 2010 - 08:48
Patrick V:
Wat gaat de tijd snel zeg. Geniet nog van de laatste periode! -
01 April 2010 - 10:11
Liesbeth:
Jullie zullen nog tijd tekort komen! Geniet van jullie vakantieweek!
-
02 April 2010 - 17:44
Zus:
Hé, geen foto's?? Wel weer een leuk verslag... -
05 April 2010 - 18:29
Rianne:
Hé hoi, fijn weer iets van jullie te horen. Wat zijn jullie druk!Superleuk om al die bekende namen te lezen! Inderdaad tijd tekort om alles te doen wat jullie willen...Vergeet niet om ervan te genieten, maar ik heb met eigen ogen gezien en lees het weer in dit verslag: DAT DOEN JULLIE ZEKER!!! -
06 April 2010 - 14:15
Wim:
Pan-klaar! Hilarisch mooi!
Geniet, want je bent zo weer gewend hier... -
06 April 2010 - 14:16
Wim:
ps. 21 dagen: das dan nog net de ontknopping van het voetbal meemaken!
-
06 April 2010 - 14:16
Wim:
ps. 21 dagen: das dan nog net de ontknopping van het voetbal meemaken!
-
07 April 2010 - 07:41
Ria:
wat een fijne tijd voor jullie. ik ga nog eensproberen te bellen. ..! afscheid nemen doet pijn, maar weer thuiskomen hier maakt me ook blij!! -
12 April 2010 - 07:56
Astrid:
Ga zo door met jullie missiewerk wat betreft eten! Binnenkort de 1e Michelin ster in Bembeke..
Geniet van jullie laatste 2 weken en denk nog maar niet aan huis. Over 2 weken is vroeg genoeg! -
13 April 2010 - 19:04
Anne-Marije:
'The Naked Malawian Chief' binnenkort in de winkel?
Cecilia! Martin! Time flies...geniet van de laatste twee weken!
Liefs uit Amsterdam.
-
16 April 2010 - 10:29
Heidi:
Dag lieve Cecile en Maarten, wat gaat de tijd toch snel. Heerlijk om jullie verslagen te lezen tussen de middag met m'n boterhammetje. Maak me wel ernstig zorgen of jullie je hier niet enorm gaan vervelen. Geniet er nog van en tot snel in Nederland, xx Heidi -
22 April 2010 - 08:20
Wim:
"Mijn reisstatus: Ik ben terug over 5 dagen"
Weten jullie het heel erg zeker? Echt?
-
23 April 2010 - 14:54
Willie:
Ola, het avontuur zit er alweer bijna op! Nou geniet nog van de laatste week en dan snel op de koffie bij de assie's in Barneveld!!! -
28 April 2010 - 09:08
Maria Van Zeijl:
Veel aan jullie gedacht,het zal wel moeilijk zijn afscheid te nemen van het warme hart van Afrika! Misschien zeggen jullie "Tionananso" voor Malawi was jullie verblijf inspirerend!! -
01 Mei 2010 - 20:43
Zus:
Hè jammer, geen up-dates meer op deze site. Kwas er zo aan gewend geraakt...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
