Back on track

Na een maand met bezoekers lonken de projecten weer. Op een veel te lange TO DO lijst staat waar we ons de komende drie maanden nog mee bezig willen houden. De afgelopen maand was een erg leuke tijd; anderen dit mooie land laten zien, de feestdagen en voetballen kijken met de priester.

Anne-Marije stond op de eerste avond al te swingen op het Kerstfeest van het bisdom! Een heuse DJ, officiele opening met gebed, bier en priester Alfonso ging helemaal los in z’n korte broek op slippers! Nog nauwelijks van deze party bekomen vierden we de volgende middag onze verjaardagen. In het begin voor iedereen wat onwennig, maar de kring breidde steeds meer uit met nonnen, de priester, vrienden en buren en behalve pannenkoeken, cake en brownies eten en een flesje cola drinken kwam er ook wat gesprek los, er werd door de Indian Sisters zelfs voor ons gezongen! Rondom de feestjes hebben we met Anne-Marije nog een wandeling in/rondom Bembeke gemaakt en haar de nieuwe waterputten en Dedza laten zien. Toen hadden we wel 2 relax dagen aan het meer verdiend! Senga Bay: in de regen souvenir-winkeltjes afgestruind, maar lekker in de zon op het strand gezeten!
Via het vliegveld –waar Anne-Marije uiteindelijk ons uitzwaaide omdat haar vlucht vertraging had- en een grote supermarkt in Lilongwe reden we weer naar Bembeke.

Op kerstavond hadden we een diner bij ons thuis met alle blanken van het dorp; wijzelf en twee Duitse meisjes (Nora en Katharina). Zij namen hun oven mee en met vieren hebben we erg lekker gegeten. Tussen twee gangen door hebben we nog ‘kerstpakketten’ (tasjes met wat kleren en een knuffel) uitgedeeld aan alle patienten in Bembeke Health Centre, dat waren voornamelijk ondervoede kindjes. Op eerste kerstdag zaten we om 6:55 in de kerk voor de kerstmis van 7:00; helemaal niet druk... maar in Malawi blijk je ook om half 8 nog te kunnen aanschuiven en uiteindelijk stonden de laatste mensen vanaf buiten mee te kijken. Mooie zang en dans, verder was alles in Chichewa, gelukkig kwam om 9:30 de volgende mis, zodat deze niet al te lang duurde (voor Malawiaanse begrippen). Na de mis zijn we naar onze collega Robin en zijn vrouw gegaan voor een kerstlunch. Daar was ook collega Patrick. Veel vlees, een verslag op TV van ‘de aanslag’ op de paus en uitleg over de wel 15 verschillende fruitbomen in de tuin waren de ingredienten van dit maal. Terug in Bembeke was er nog een klein kerstdiner bij Philip (lekker met vlees!).

Ook op mijn verjaardag niet al te laat op en een lange wandeling voor de boeg. Een heerlijke ronde net voor de regen uit. Lekkere picknick onderweg, veel zwaaien en handjes geven en uiteindelijk via een alternatieve route weer in Bembeke. Zittend op ons bankje voor het huis kwam daar plots mijn verjaardagsverrassing aanrijden: Mark en Mandy in hun SS rent-a-car! Een goed bewaard geheim door Cécile leidde tot een gezellig verjaardagsdiner.
Ook Mark en Mandy mochten twee keer 46 kilo bagage meenemen en in geen tijd stond ons huis weer vol ‘uitdeel-spullen’ (veel dank aan gevers en inzamelaars!). Op een alternatieve route terug naar Bembeke kwamen we door een klein dorpje zwaaiende kindjes... daar moest een voetbal heen... Eerst nog met de auto over een heel wankel houten bruggetje gereden om thuis te komen, na 20 minuten overleg en nadat iedereen behalve chauffeur Maarten was uitgestapt... het ging goed. Te voet teruggegaan, de chief van het dorp gezocht en met zijn toestemming een voetbal aan het dorp overhandigd... die werd direct ingewijd op het kleine grasloze voetbalveldje, er rondom heen heel veel lachende, springende kinderen!! Een half uur wandelen verder hoorden we nog steeds gejoel, gelach en blijdschap uit het dorp...Na een rondje Bembeke, bekijken van de waterputten en het ontmoeten van de mensen die wij hier kennen zijn deze bezoekers zelf naar Zomba en Liwonde gereden. Op Oudjaarsdag hebben we hen weer ontmoet op het strand in Monkey Bay (nadat we heel Cape Maclear gezien hadden zonder accomodatie te vinden). Prachtig weer (geen wolken, volle maan) en hollandse oliebollen op malawiaanse wijze op een leuk strandfeest met als hoogtepunt, ook voor de ruim 200 toeschouwers, het oplaten van onze geluksballon. (dat was ook het enige ‘vuurwerk’ wat er was...) De Nieuwjaarsduik de volgende dag was nauwelijks een verkoeling onder de brandende zon.

Terug in Bembeke hadden we twee dagen om ons en het huis voor te bereiden op het volgende bezoek. Dinsdag 4 januari zijn we vroeg opgestaan om Maartens moeder en zus van het vliegveld te halen. Een gelukkig weerzien op het vliegveld. De ook weer twee keer 46 kilo ‘hulpgoederen’ (weer veel dank!) konden nog net in de auto bij de boodschappen en paar dozen medicijnen die we die ochtend in Lilongwe hadden opgehaald. En daar reden we dan, met mijn moeder en mijn zus door het inmiddels groen geworden landschap van Malawi, richting Bembeke.

Na een nacht goed slapen bleken de dames in voor een programma ‘we willen in deze 2 weken wel zo veel mogelijk zien’. De eerste rondwandeling liepen er direct kindjes mee aan de hand en hebben we de kerk bezocht (waar de kerststal nog stond: donkere, houten beelden en een witte pop in de kribbe!). Meteen ook maar naar de markt in Dedza en Dedza’s artshop voor de eerste souvenirs... De volgende dag naar ons kantoor in Dedza waar ze o.a. Robin, Humphreys, Patrick, Father Isaac en Father Alfonso ontmoetten, lunch bij de Dedza pottery en ’s avonds a real Malawian experience: nsima eten bij Philip, ze deden vrolijk mee, met de handen hete nsima naar binnen werken... Vervolgens naar Zomba plateau gereden waar we in een bamboe hut op palen sliepen. Geen stroom, wel ‘kampvuur’ en een prachtige (te?) lange wandeling met super uitzichten! De volgende dag in Liwonde een canoe safari gedaan, met veel vogels en veel nijlpaarden, weer met prachtig weer. De nacht in een luxe tent doorgebracht en in de ochtend 2 game drives met eigen auto, dit keer een olifant gezien!! En veel impala’s, waterbucks, whartogs, apen, vogels, antilopen, kudu’s en bush bucks. Super!! Op de terugweg souvenirs gekocht in Balaka en in een enorme regenbui weer thuis gekomen.
Terug in Bembeke ging we op de RC school een deel van de ingezamelde spullen uitdelen: dat betekende alle klassen langs die, hoe kleiner de kinderen hoe voller waren. Ze zitten met meer dan 150 in de klas, op de betonnen vloer! Liesbeth heeft voorgedaan hoe ze moeten touwtje springen met een groot touw! ’s Avonds bij de Sisters gegeten en daar speelgoed voor de ondervoedingskliniek (NRU) gegeven (vonden de sisters zelf ook razend interessant!! Puzzeltje maken: nooit gedaan, speelgoed wat geluidjes maakt, een houten trein... ze hadden een hoop lol en wij ook!), maar alles ligt nu netjes in de NRU.
Het programma bleef druk: op woensdag dorpen met de nieuwe waterputten bekijken, tasjes kleding/speelgoed in het health centre/NRU uitdelen, nog een keer naar Dedza en op donderdag naar Mua. Dat was ook zo leuk, tijdens een kleine rondleiding in het ziekenhuis zagen we Mai Tembo, waar Erik en Sasha (van de serie) hadden gelogeerd. We hebben bij haar, in haar huisje geluncht! De geit leeft nog en heeft zelfs een kleintje gekregen. In Mua staat een van de weinige musea van Malawi, over de Malawiaanse cultuur. Erg leuk en interessant!! ’s Avonds Africa Cup voetbal gekeken bij father Kosmas, de priester van Bembeke! Hij heeft voor de maand januari een speciaal abonnement afgesloten zodat hij de wedstrijden kan volgen. Na een fantastische 3-0 overwinning tegen Algerije, nu helaas met 2-0 verloren van gastland Angola.
Vrijdag nog een laatste ‘afscheidsronde’ door Bembeke na een mooie ochtendwandeling. En toen de spullen ingepakt voor een weekend lekker relaxen aan het meer. Waar we al 10 dagen veel geluk hadden met het weer was het in Senga Bay wat minder. Souvenirs kopen (kijkend bij meer dan 50 kraampjes) gebeurde nog met droog weer, aan het einde van de dag hebben we zelfs nog even in het meer gezwommen, maar de stranddag op zondag verregende compleet. Maar ook dat was een real Malawian experience. De tijd is echt om gevlogen en maandag stonden we voor 9:00 al weer op het vliegveld....

En deze week konden wij weer aan de slag. We zijn begonnen met het bespreken van een lange TO DO lijst, met alle dingen en dingetjes die we nog willen doen. Na 3 maanden vooral meekijken en leren hier, hebben we nu het gevoel dat we zelf ook iets willen afleveren, iets echt tastbaars. Vlak voor de kerst was er nog de mooie oplevering van een zeer tastbaar resultaat: de opening van de waterputten in Kantande en Chimlambe. In een uitgebreide ceremonie mocht ik namens MiM de ‘lintjes’ doorknippen om de waterputten officieel in gebruik te nemen. Zingende mensen, veel dankbaarheid voor MiM en bijna net zoveel ontroering bij ons als op een bruiloft...

En we zijn begonnen met ‘some excercise’: rondjes rond het voetbalveld hardlopen met de priester. En de hardloopgroep is inmiddels uitgebreid met Katharina en ook de buurman heeft sterke interesse. Komend weekend een relax-weekend. En op zondagavond voetbal kijken, de kwartfinales van de Africa Cup. Helaas is Malawi al weer uitgeschakeld...